Macht wil kritiek op zichzelf beperken. Gefundeerde kritiek tast immers haar macht aan.

Daarom bestaat er een recht op vrije meningsuiting. Daarmee is kritiek op macht wel mogelijk en kan macht in toom gehouden worden. Maar dan moet die vrije meningsuiting wel buiten de invloedsfeer van de macht liggen.

Deze website ging ooit over het functioneren van de rechtspraak. Met originele bron-documenten, zodat precies te traceren was wat er precies gebeurd was, en dat was niet zo positief voor de rechtspraak.

De rechtspraak oordeelde echter dat deze kritiek niet toegestaan is. En tevens :
* dat er geen sprake is van belangenverstrengeling
* dat er geen sprake is van machtmisbruik

De rechtspraak vindt zelf blijkbaar dat ze iets te verbergen heeft.

Vandaar dat deze website tegenwoordig, op deze ene pagina na, leeg is.

De rechtspraak vindt ook :

* dat iedereen recht heeft op een eerlijk proces
* dat er, in Engelse terminologie, een equality of arms is.

Maar deze website mag zich niet verdedigen. U kunt zich geen oordeel vormen, omdat u de feiten niet mag weten.

Zou dit in Nederland vaker voorkomen? Dat kritiek op de rechtspraak, met enorme boetes, door de rechtspraak zelf geblokkeerd wordt? Dat direct of indirect via vonnisen vaststellingsovereenkomsten afgedwongen worden? Waardoor alleen partijen die zelf veel macht hebben, publiekelijk soms enige kritiek durven uiten?

Een mening in Nederland is vrij behalve wanneer de macht dit ongewenst vindt en de meningsuiting zich binnen de invloedsfeer van de macht bevindt.